Bugün halk arasında her zaman ikiye bölünmeye sebep olan bir soruya açıklık getireceğiz. Dualı kolye takmak günah mı? ve dualı kolye ile tuvalete girilir mi? İşte bu soruların cevabı ile çoğu insan üzerinde ayet ve dua yazan kolyelerden alıp almamaya karar veriyor. Bizde bu soruyu dinimizin söylediği şekilde ve kaynaklara dayanarak cevaplayacağız.
Ayet ve Dualı Kolye Takmak Günah mı?
Öncelikle erkek ve kadınlar tarafından kullanılabilen kolye, yüzük ve bileklik gibi takıların altından üretilenleri erkeklere haramdır. Peygamberimiz Hz. Muhammed (s.a.v.) şu şekilde buyurmuştur:
“İpek ve altın, ümmetimin erkeklerine haram, kadınlarına ise helal edilmiştir” Erkeklere de gümüş ve taş takılar helaldir. Bazı kesimlere göre üzerinde Allah, Peygamber, Ayet ve Dua bulunan takıların üzerinde taşınması doğru değildir. Fakat Peygamber efendimiz gümüş yüzük yaptırmış ve hem parmağına takmış hem de mühür olarak kullanmıştır. Yaptırdığı yüzük üzerinde “Muhammedün Rasûlüllah” yani “Muhammed Allah’ın Rasûlüdür” yazmaktadır.
Bu yüzden dualı kolye takmak günah değildir diyebiliriz. Sadece üzerinizde taşıdığınız duanın, ayetin veya lafzın ağırlığını aklınızdan çıkartmamak ve ona göre davranmak gerektiğini unutmamalısınız.
Dualı Kolye İle Tuvalete Girilir mi?
Peygamberimiz (s.a.v.) taktığı yüzüğü tuvalete girerken çıkarırdı. Eğer satın aldığınız ürünün üzerinde ayet, dua, hadis veya benzeri dinimizi sembolize eden şeyler varsa tuvalete girerken kolaysa çıkarılması daha uygundur. Böylece Peygamber Efendimizin (s.a.v.) sünnetine muvafık olmuş oluruz.
Eğer ev dışında tuvalete girecekseniz çıkarıp çantaya veya cebe koyabilir ve bu şekilde tuvalete girebilirsiniz.
Güvenli olmayan ve çıkarılması zorsa kolye veya bilekliğin üzerinin kapatılması (elbisenin içine alınması), sarılması (kâğıt veya bezin içine alınması), sağ elde bulunan ve çıkarılması güç olan yüzüğün ise ayet dua olan kısmı avucun içine döndürülmesi yeterlidir. Eğer sol elinizde takı varsa taharet yapılacağı için avuç içine döndürülmek yetmez. Bu yüzden sağ ele alınarak içe döndürülmelidir.
Kaynaklar
Buhari, Libas, 45; Müslim, Libas, 51; Tirmizi, Libas, 1760; Abdullah Bin Mahmud El-Mavsili, el-İhtiyar fi Ta’lili’l-Muhtar, 4. cilt, s.224; Merginani, el-Hidaye, 4. cilt, s.82; İbn Abidin, Reddü’l-Muhtar, 5. c, s.216.
Ebû Dâvud, Tahâret, 10.
İbn Abidin, Reddü’l-Muhtar, c.5, s. 317.
